Βασικοί συντελεστές Θερμομόνωσης

ΘΕΡΜΟΦΥΣΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΔΟΜΙΚΩΝ ΥΛΙΚΩΝ

Συντελεστής Θερμικής Αγωγιμότητας (λ) : Είναι η ποσότητα θερμότητας (σε Watt) που περνά από τις απέναντι πλευρές ενός υλικού, πάχους ενός μέτρου, όταν η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ των επιφανειών αυτών είναι ίση με ένα βαθμό Κέλβιν 1⁰K.
Ο συντελεστής (λ) ενός υλικού μετριέται σε βατ ανά μέτρο και βαθμό κέλβιν (W/mk) επηρεάζεται από τη φύση του ίδιου του υλικού, τη δομή του, τη θερμοκρασία, την υγρασία και την πίεση.
Η θερμική αγωγιμότητα είναι υψηλή στα υλικά τα οποία αποκαλούνται θερμικά αγώγιμα, όπως είναι τα μέταλλα και είναι χαμηλή στα υλικά που αποκαλούνται θερμομονωτικά, γι αυτό όσο μικρότερος είναι ο συγκεκριμένος συντελεστής ενός υλικού τόσο καλύτερη θερμομόνωση έχει.

Συντελεστής Θερμοπερατότητας (U) : Είναι η ποσότητα θερμότητας (σε Watt) που περνά μέσα από ένα τετραγωνικό ενός δομικού στοιχείου, ορισμένου πάχους d σε ορισμένο χρονικό διάστημα μίας ώρας, όταν μεταξύ των δύο επιφανειών υπάρχει διαφορά θερμοκρασίας ενός βαθμού Κέλβιν. Μετρά δηλαδή με πόση ευκολία διαπερνά η θερμότητα ένα υλικό ή σύστημα μέσα στα πλαίσια που αναφέρθηκαν.
Ο συντελεστής U-value μετριέται σε βατ ανά τετραγωνικό μέτρο και βαθμό Κέλβιν (W/m²K) και μαθηματικά εκφράζεται με τον τύπο U=1/R όπου R είναι ο συντελεστής θερμικής αντίστασης που θα δούμε παρακάτω.
Όσο μικρότερος είναι ο συγκεκριμένος συντελεστής ενός δομικού στοιχείου, υλικού ή στρώσεων υλικών, τόσο καλύτερη θερμομόνωση έχουμε.
Ο συγκεκριμένος συντελεστής επηρεάζεται από το πάχος σε συνδυασμό με το συντελεστή (λ) των υλικών ενός συστήματος.

Συντελεστής Θερμικής Αντίστασης (R) : Είναι το αντίστροφο του συντελεστή Θερμοπερατότητας. Μετρά δηλαδή με πόση δυσκολία (αντίσταση των μετρούμενων στοιχείων) περνά η θερμότητα, διαμέσου ενός υλικού ή στρώσεων υλικών (σύστημα) με διαφορά θερμοκρασίας στις δύο πλευρές του ίση με ένα βαθμό Κέλβιν.

Ο συντελεστής R μετριέται σε τετραγωνικά μέτρα επί βαθμούς Κέλβιν ανά βατ (m² K/W) και μαθηματικά εκφράζεται με τον τύπο R=d/λ όπου d το πάχος του υλικού και λ ο συντελεστής θερμικής αγωγιμότητας.
Όσο μεγαλύτερος (αντίστροφα με τους προηγούμενους συντελεστές) είναι ο συντελεστής R ενός υλικού, τόσο καλύτερη θερμομόνωση έχει.

Θερμοχωρητικότητα (C) : Είναι η ποσότητα θερμότητας που αποθηκεύει ένα δομικό στοιχείο ενός χώρου που θερμαίνεται (ή κλιματίζεται) όταν η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ των επιφανειών του είναι πάντα ίση με 1⁰C.
Η ποσότητα της θερµότητας, η οποία αποθηκεύεται, αυξάνεται µε την αύξηση της θερµοκρασιακής διαφοράς µεταξύ του στοιχείου της κατασκευής και του αέρα που το περιβάλλει και είναι τόσο µεγαλύτερη, όσο µεγαλύτερη είναι ειδική θερµοχωρητικότητα και η µάζα του στοιχείου.
Στην περίπτωση όπου η θερµοχωρητικότητα είναι αυξηµένη, ο ρυθµός θέρµανσης και ψύξης του χώρου είναι αργός και τις ζεστές ηµέρες παρατηρείται ελαττωµένη θέρµανση του χώρου. Η αυξηµένη θερµοχωρητικότητα συντελεί στην εξισορρόπηση της θερµοκρασίας κατά τις απότοµες εναλλαγές θερµότητας-ψύχους.

Συντελεστής εκπομπής θερμικής ακτινοβολίας (ε) : Είναι η αναλογία εκπομπής θερμικής ακτινοβολίας ενός σώματος προς την θερμική ακτινοβολία μελανού σώματος (τιμές από 0 έως 1).

Χρήσιμη συμβουλή: Το καλύτερο μέσο μέτρησης για την θερμομονωτική απόδοση ενός υλικού είναι ο συντελεστής θερμικής αντίστασης R. Για να συγκρίνετε υλικά ή συστήματα να κάνετε την απλή πράξη διαίρεσης πάχος υλικού (d)/συντελεστής λ.