Συμβουλές Θερμομόνωσης

Για να κατανοηθεί το σημαντικό όφελος εξοικονόμησης που επιτυγχάνεται με τη θερμομόνωση ενός κτηρίου (ταράτσα και τοίχους), στα σπίτια με θερμομόνωση και κυρίως στα νέα κτήρια που κατασκευάζονται σύμφωνα με τις προδιαγραφές του ΚΕΝΑΚ, απαιτείται λιγότερο από 3-5 λίτρα πετρελαίου θέρμανσης ανά τετραγωνικό μέτρο το έτος, ενώ στα παλαιότερα και χωρίς θερμομόνωση κτίρια απαιτείται 25 λίτρα κατά μέσο όρο. Κάποια κτήρια χρειάζονται ακόμα και 60 λίτρα ανά τετραγωνικό το έτος.

Η έλλειψη θερμομόνωσης δημιουργεί μεγάλες καταπονήσεις στον φέροντα οργανισμό του δώματος εξαιτίας των μεγάλων θερμοκρασιακών διακυμάνσεων με δυσάρεστα αποτελέσματα όπως η συμπύκνωση των υδρατμών, μύκητες κ.α.
Παρακάτω σας αναφέρουμε συνοπτικά μερικές συμβουλές για την καλύτερη κατανόηση και επιλογή θερμομονωτικών υλικών και συστημάτων.

1. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί στην απόδοση και ποιότητα του θερμομονωτικού υλικού ώστε να καλύπτει τις απαιτήσεις του κανονισμού βάση ΚΕΝΑΚ. Ανάλογα με την περιοχή και το υψόμετρο του κτηρίου υπάρχουν και τα ανάλογα όρια συντελεστή θερμοπερατότητας.

2. Κάτω από την θερμομονωτική στρώση, ιδιαίτερα σε υποκείμενους χώρους υψηλής υγρομετρίας, πρέπει να τοποθετείται φράγμα υδρατμών.

3. Σημαντική παράμετρος είναι η θλιπτική αντοχή των θερμομονωτικών υλικών. Τα στρώματα που ακολουθούν την θερμομόνωση και τα φορτία που αυτά επιφέρουν ή ακόμα και σημειακά φορτία άλλης μορφής όπως είναι π.χ. οι ζαρντινιέρες πρέπει να μελετηθούν και να υπολογιστεί η ελάχιστη θλιπτική αντοχή της θερμομόνωσης.

4. Για να μην δημιουργούνται κενά ανάμεσα στις θερμομονωτικές πλάκες, θα πρέπει αυτές να τοποθετούνται είτε σε δύο στρώσεις με επικαλυπτόμενες ενώσεις (σε περιπτώσεις μεγάλου πάχους), είτε σε μία στρώση αλά με διάταξη που να εγγυάται τη συνεχή κάλυψη των ενώσεων τους, χρησιμοποιώντας υλικά με περιμετρική εγκοπή.

5. Η θερμομονωτική στρώση πρέπει να είναι συνεχής χωρίς απολύτως κανένα κενό, για την αποφυγή επιφανειακής υγρασίας κάτω από τα κενά αυτά στην εσωτερική πλευρά της πλάκας.

6. Όταν επιλέγεται η λύση της ανεστραμμένης μόνωσης δώματος, πρέπει το θερμομονωτικό υλικό να έχει πολύ καλή συμπεριφορά απέναντι στην υγρασία.

7. Όταν μετά την θερμομονωτική στρώση ακολουθεί στρώμα κλίσεων από αφρομπετόν, ελαφρόπετρα ή περλίτη, λόγω της ιδιότητάς τους να συγκρατούν μεγάλη ποσότητα του νερού μορφοποίησης τους που είναι δύσκολο να απομακρυνθεί, να προτιμάται η τοποθέτηση εξηλασμένης πολυστερίνης.

8. Η θερμομόνωση του κτηριακού κελύφους (ταράτσα και τοιχοποιία) προτείνεται να εφαρμόζεται από την εξωτερική μεριά για την μέγιστη εκμετάλλευση της θερμοχωρητικότητας των δομικών στοιχείων. Θερμοχωρητικότητα ορίζεται η ποσότητα θερμότητας που αποβάλλεται ή απορροφάται από κάποιο σώμα, όταν η θερμοκρασία του μεταβληθεί κατά ένα βαθμό Κελσίου. Γίνεται κατανοητό λοιπόν ότι εφόσον η πλάκα της ταράτσας ή η τοιχοποιία θερμομονωθούν εξωτερικά, δέχονται και τις μικρότερες επιπτώσεις του εξωτερικού περιβάλλοντος με αποτέλεσμα να διατηρούν για περισσότερο διάστημα τη θερμοκρασία που είναι επιθυμητή.

9. Στην περίπτωση θερμομόνωσης κάτω από τη φέρουσα πλάκα (εσωτερικά στην οροφή) να προτιμάται πλάκα πετροβάμβακα που φέρει στην κάτω επιφάνεια του φράγμα υδρατμών (φύλλο αλουμινίου).

10. Το πάχος της πλάκας στην περίπτωση της εσωτερικής τοποθέτησης, θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο του ύψους των στοιχείων του σκελετού, ώστε με την τοποθέτηση των γυψοσανίδων να συμπιεσθεί και να μην υπάρξουν κενά κάτω και πλευρικά.