Κλιματικές Ζώνες και όρια Συντελεστή Θερμοπερατότητας

Για το σύνολο των δομικών στοιχείων ενός κτηρίου (αδιαφανή και διαφανή) θεσπίζονται από τον ισχύοντα κανονισμό, συγκεκριμένα όρια για τις τιμές του συντελεστή θερμοπερατότητας, τα οποία συνδέονται με τη θέση της διατομής στην κατασκευή και την κλιματική ζώνη του κτηρίου.

Η θέση της διατομής έχει να κάνει με το είδος, την γεωμετρική κατάσταση και τα γειτνιάζουσα σημεία ενός δομικού στοιχείου.

Οι κλιματικές ζώνες αφορούν τον διαχωρισμό της ελληνικής επικράτειας βάση των θερμοκρασιακών συνθηκών που επικρατούν σε κάθε νομό της χώρας. Σύμφωνα με τον ισχύοντα κανονισμό ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, η χώρα μας χωρίζεται σε 4 κλιματικές ζώνες, όπως φαίνεται και στο παρακάτω σχήμα (από τη θερμότερη Ζώνη Α στην ψυχρότερη Ζώνη Δ).

Πρέπει να τονιστεί ότι σε κάθε νομό, οι περιοχές που βρίσκονται σε υψόμετρο άνω των 500μ. πρέπει να εντάσσονται στην επόμενη ψυχρότερη κλιματική ζώνη από εκείνη στην οποία ανήκουν. Για παράδειγμα, ένα κτήριο το οποίο βρίσκεται στον νομό Αττικής αλλά σε υψόμετρο μεγαλύτερο του ορίου που προαναφέρθηκε, αυτομάτως εντάσσεται από τη ζώνη Β στη ζώνη Γ.
Από αυτή την ιδιαιτερότητα εξαιρούνται σαφώς οι ορεινές περιοχές της ζώνης Δ, καθώς αποτελεί την ψυχρότερη βάσει κανονισμού.

Οι μέγιστες επιτρεπόμενες τιμές του συντελεστή θερμοπερατότητας διαφόρων δομικών στοιχείων, ανά κλιματική ζώνη έχουν ως εξής: