Κατηγορίες Μονωτικών Υλικών

Κύριος στόχος της θερμομόνωσης και κατά συνέπεια των θερμομονωτικών υλικών, είναι η θερμοδυναμικά εύρυθμη λειτουργία του κτηρίου, διαδραματίζοντας αποφασιστικό ρόλο στη μείωση της ενεργειακής απαίτησης αλλά και των λειτουργικών δαπανών.

Τα θερμομονωτικά υλικά οφείλουν την μονωτική τους ιδιότητα, κατά κύριο λόγο, στην ύπαρξη μέσα σε αυτά, μεγάλου αριθμού πολύ μικρών κυψελίδων που περιέχουν παγιδευμένο αέρα (ο ακίνητος αέρας παρουσιάζει τη μικρότερη γνωστή τιμή θερμικής αγωγιμότητας). Έτσι με αυτό τον τρόπο εκτός από την μονωτική τους ιδιότητα παρουσιάζουν και χαμηλό βάρος.

Οι θερμομονωτικές ιδιότητες ενός υλικού επηρεάζονται από την θερμοκρασία και από την υγρασία. Ιδιαίτερα η υγρασία αποτελεί σημαντικό πρόβλημα διότι όπως αναφέρεται και σε άλλο μας άρθρο, η παρουσία υγρασίας γεμίζει τους πόρους του υλικού, εκτοπίζοντας τον αέρα, καταστρέφοντας με αυτόν τον τρόπο τις μονωτικές του ιδιότητες.
Το νερό και ο πάγος έχουν περίπου 24 και 92 φορές, αντίστοιχα, μεγαλύτερο συντελεστή θερμικής αγωγιμότητας λ από τον αέρα.
Κατά συνέπεια ακόμα και μικρή αύξηση της παρουσίας υγρασίας στο εσωτερικό των υλικών μπορεί να προκαλέσει και αύξηση του συντελεστή θερμικής αγωγιμότητας, καθώς το εγκλωβισμένο νερό, καταλαμβάνει τη θέση του αέρα.

Ανάλογα με τo θερμομονωτικό υλικό που εξετάζεται κάθε φορά, διαφέρει και ο τρόπος χρήσης του στην κατασκευή, ο τρόπος παραγωγής του, αντίστασής του στη μεταφορά θερμότητας καθώς και στις παραμέτρους και τον βαθμό που αυτές μπορεί να μεταβάλλουν τις ιδιότητές του.

Στην κατηγορία των ελαφρών θερμομονωτικών υλικών, υπάγονται όλα τα υλικά που έχουν:
• Συντελεστή θερμικής αγωγιμότητας λ < 0,065 W/mK
• Συντελεστή θερμικής αντίστασης R ≥ 0.5 m²K/W

Οι κατηγορίες ταξινόμησης των θερμομονωτικών υλικών έχουν διάφορα κριτήρια, τα κυριότερα των οποίων είναι:

Η χημική σύνθεση των συστατικών τους και διακρίνονται σε:

• Οργανικά (Πολυστερίνες, αφρός πολυουρεθάνης, φελλός, κυτταρίνη κ.α.)
• Ανόργανα (Αφρώδες γυαλί, πετροβάμβακας, υαλοβάμβακας, περλίτης κ.α.)
• Σύνθετα (που περιέχουν οργανικές και ανόργανες ενώσεις, π.χ. ξυλλόμαλο)
• Υλικά νέας τεχνολογίας (vacuum panels, aerogels)

Η δομή των υλικών και διακρίνονται σε:

• Αφρώδη, στα οποία ο αέρας υπάρχει μέσα τους με μορφή φυσαλίδων (Διογκωμένη και εξηλασμένη πολυστερίνη, αφρός πολυουρεθάνης)
• Ινώδη, στα οποία ο αέρας περιέχεται ανάμεσα στις ίνες τους, όπως ακριβώς συμβαίνει σε ένα μάλλινο ύφασμα (Πετροβάμβακας, υαλοβάμβακας, ίνες καρύδας)

Η τελική τους χρήση και διακρίνονται σε:

• Κατηγορία 1: Υλικά κατάλληλα για κατασκευές χωρίς φόρτιση, όπως τοίχους και ψευδοροφές.
• Κατηγορία 2: Υλικά κατάλληλα για εφαρμογές με περιορισμένες φορτίσεις, όπως πλωτά και θερμαινόμενα δάπεδα.
• Κατηγορία 3: Υλικά κατάλληλα για βατά δώματα, βιομηχανικά πλωτά δάπεδα και για δώματα με χώρους στάθμευσης οχημάτων, όπου απαιτείται μεγάλη αντοχή σε μόνιμη παραμόρφωση λόγω συμπιεστότητας.

Στον παρακάτω πίνακα μποείτε να δείτε την κατανομή των θερμομονωτικών υλικών στην Ευρωπαϊκή αγορά.